25 Kasım 2011 Cuma

BİRAZCIK SEVGİ

                                                  BİRAZCIK  SEVGİ  HER ŞEYE YETER
                                                                         ŞİDDETE  NE  GEREK  VAR?

9 Kasım 2011 Çarşamba

5 Kasım 2011 Cumartesi

Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz kalınca anlar insan...

Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir; sevmeninkini yalnızlık...


Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, zihinden önce bedeni kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp "Çok şükür bugünü de gördük" diyebilmek...


Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.


Küsken barışmak, ayrıyken kavuşmak, suskunken konuşmak bayramdır.


* * *


Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam kapıda karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi, nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır.


Sonrasında gelen ilk diş bayramdır, ilk söz bayram, ilk adım, ilk yazı, ilk karne bayram...


Güne gülümseyerek başlamak bayramdır.


"İyi ki yanımdasın" bayram, "Her şeyi sana borçluyum" bayram, "Hiç pişman değilim" bayram...


* * *


Evlatların mürüvvetini görebilmek, eve dolu bir torbayla gidebilmek, konu komşuyla yarenlik edebilmek, akşamları eskimeyen bir keyifle çay demleyebilmek bayramdır.


Zamanı donduran eski fotoğraflara nedametsiz bakabilmek, altı çizilmiş eski kitapları aynı inançla okuyabilmek, yol arkadaşlarının yüzüne utanmadan bakabilmek bayramdır.


Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek bayram...


* * *


Bunların kadrini bilirseniz, kıymet bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur.
Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.


Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.
Her gününüz bayram olsun!


Can Dündar


28 Ekim 2011 Cuma

                                                        NE MUTLU  TÜRKÜM  DİYENE

27 Haziran 2011 Pazartesi

MİRAÇ KANDİLİNİZ KUTLU OLSUN

20 Haziran 2011 Pazartesi

ESKİDEN Dİ O

Bu  gün  yazmak  istedi  canım  Zaman  zaman  eski  defterleri  karıştırırız  ya,  özlediğimizden  yada  garip  bir  haz  ile  geçmişle  acı  vermek  isteriz ya kendimize  işte  bu  duygular  ile  döktüm  sararmış  kağıt desteleri ni,  ortasında  kaldım  geçmişin  ama,  bir türlü  geçmeyen  birikimlerin  tam  ortasındayım,  neler  biriktirmişim  banka  dekontları  fatura  yığınları  bilmem  kaç  yılın dan  kalma ,  gazete  küpürlerinden  vaz geçilmezim  Atatürk  fotoğrafları  daha  bir  çok  şey...
bir  karton  kutu dolusu  mektup özenle  desteler  halinde  sevgileden  değil  sevdiğimden  gelen.
Onları  okudum  tek  tek  ne  çok  duyguyu  sığdırmışız  o  satırlara,  bazan  kırık  gülümseyişlerle  bazan  burnumun  direğini  sızlatan  gözlerimden  akan  yaşların  eşliğinde  saatler  aktı  gitti...
Kim  bilir kaç  yıl  oldu mektup  yazmayalı? Uzun  bir  zaman  olmuş  ki  kağıtların  rengi  sararmış,  geçmişin  tozlu  satırlarından  ışığa uçan  pervaneler  gibi  dolduruyorlar  odayı  neler  paylaşmışız  sayfalar  dolusu yazmışız  öyleki  zarfa  sığmamış  arkası bir  dahaki  mektup da  diye  biten  satırlardaki  vedalar,   her  bir  zarf   sevgi  dolu  özlemleri  taşımış  uzaklardan  sılaya ...
Bu günleri  düşünün ce  kaç  kişi  mektup  yazmayı  bilir?  diye  bir  soru  takılıyor  aklıma,  teknoloji  denen  canavar  bir  bir  yok  ediyor  güzellikleri  artık  her  şey  bir  tık  mesafesin de tıkla  konuş  tıkla  gör  ne  işin  olur  mektupla  zarfla? kim  uğraşıcak,  geçen  gün  bir  alman  dosta  yollamak  için  kartpostal  aradım  yaşadığım  şehirde  güldüler  çalışanlar  "ne  yapıcaksınız  kartı  zarfı,  yollayın  bir  e kart  olsun  bitsin"  diye ...Mesafeler  kısalsada teknik  olarak  ruhu  ölüyor  insanın  bu  mekanik  hayatın  içinde,  artık  postacıları  da  tarihe  gömeceğiz  bu  gelişimin  gereğince zira  sadece  fatura  taşıyorlar  ki;  onunda  kolayı  var  e posta,  oysa  nasıl  sayardık  günleri  "bu  gün  tam   dört  gün  oldu  üç  gün  sonra  gelir   ablamın  mektubu"  o  zamanlar  yurt  dışından  yedi  günde  gelirdi  postalar  ne  heyecanla  açılırdı  zarflar  bazan  özenle  yırtılır bazan  sabırsızlıkla,  içinden  çıkan  fotoğraflar  elden  ele , o  zarfların  içinde  küçücük  kendi  dünyamızı  nasıl  büyük  yaşardık  kalem  dans  ederken  kağıt  üzerinde bir  kalem  bir  kağıt  oluverdik, her şeyde  olduğu  gibi  bu  güzelliği de yok  ettik  erindik  yazmaya...
Şimdi  her  şey  çok  alabildiğince  çok  ama, içi  boş!!!  ve  bir  boş  vermişliktir  almış  yürümüş   her  yerde  ve  ben:usulca  sıyrılıyorum  anıların  içinden  nasılda  talan  ettim  odayı  bir  yığın  iş  çıkarttım  kendime  üstelik,, çok  acıktım:))
sevgi ve  selam  ile 
*GÜL*

18 Mayıs 2011 Çarşamba

19 MAYIS KUTLU OLSUN.

19 mayıs atatürkü anma ve spor bayramı
MUSTAFA KEMAL PAŞA SAMSUN’DA


Mustafa Kemal Paşa 19 Mayıs 1919′da



Samsun’a geldi. Bir süre çalıştıktan sonra



kentin postanesine gitti. Görevli bulunan PTT memuru o günü söyle anlatıyor :



Hava yağmurlu ve elektrikliydi. O zamanlar paratoner sistemi olmadı­ğı için telleri toprağa vermiştim. Saat gece yarısına yaklaştığı bir anda kapıdaki nöbetçi koşa koşa geldi, bir haber verdi. Mustafa Kemal Paşa geliyor. O sırada, Mustafa Kemal Paşa tek odadan ibaret telgrafhaneye girdi. Ayağa kalktım.



— Buyurun Paşam.



— Derhal Havza ve Amasya ile görüşmem gerekiyor dedi.



— Hava elektrikli, telleri toprağa verdik, sizi görüştüremem!



— Bu, vatanın kurtuluşu ile ilgilidir. Muhakkak görüşeceğim, ya ölürüz, ya vatan kurtulur, dedi.



Ceketin cebinden ipek mendilini çıkarıp maniplenin üzerine koydu. Benim için telleri devreye sokmaktan başka yapacak bir şey kalmamıştı.



— «Sen ölürsen ben de ölürüm» dedi.



Elimi bırakması için söylediğim ısrarlı sözlere aldırmadı, elimi uzun süre bırakmadı. Önce Havza’yı aradım. Derhal cevap geldi. Nöbetçi memur, Kemal Paşa’nın adamlarının emir beklediklerini söyledi. Paşa şifreli bir not verdi, yazdım. Gelen şifreli cevaba elimi bırakmadan baktı. Bir kağıda çabu­cak şifreli bir şeyler yazdı. Havza’ya iletmemi söyledi. Amasya ile de istedi­ği konuşmayı yaptı, sonra;



«Oh çok şükür, şimdi vatan kurtuldu.» Dedi ve maiyetiyle gitti. Birden aptallaşmıştım. Oturduğum yerden kalkamadım. Mustafa Kemal Paşa hayatını ortaya koyan bir kişiydi. Fes kapmaya, mevki elde etmeye gelmiş biri olamazdı. O bir gerçek vatanseverdi, Atatürk’e hayranlığım yağmurlu bir gecede böyle başladı işte…



Ahmet Remzi COŞKUNER

7 Mayıs 2011 Cumartesi

ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN

BİR GÜN  YETMEZ ANNEM
HER  GÜNÜM  FEDA  SANA
SIRTIMDA  TAŞISAM  DA
HAKKINI  ÖDEYEMEM 
BİR  TEK  ŞEYE  SÖZ  VERİYORUM
SANA ÖF  DEMEYECEĞİM  ASLA ... 

25 Nisan 2011 Pazartesi

Bir gazeteci heyeti geçen hafta sonunda Suriye'den gelen bir davet

üzerine Şam'a gitti. İkinci gün Şam'daki Türkiye büyükelçiliği ziyaret

edildi... Güneş gazetesinden Rıza Zelyut anlatıyor:



"Salona girişte sağdaki duvar dibinde bulunan masanın üstünde

Cumhurbaşkanı Gül ile Başbakan Erdoğan'ın baş fotoğrafları konulmuştu.

Bunları da; bizim ülkizin yöneticileri olarak orada görmekten mutlu

olduk.



Bu arada Büyükelçimiz Sayın Yaşar Halit Çelik ile tanıştık, sohbet

ettik ve fotoğraf çektirdik. Büyük kabul salonunda duvarlar değişik

resimlerle süslenmişti. Bir yerlerde devletimizin kurucusu Mustafa

Kemal Atatürk'ün bir fotoğrafını aradı gözlerim. Yoktu..."



Rıza Zelyut bunun üzerine lisanı münasiple Büyükelçiye soruyor:

- Sayın Büyükelçim, kabul salonunda pekçok resim var ama hiç Atatürk

resmi yok. Acaba ben mi göremedim?'

- Efendim, bu salona Atatürk resmi koymadık. Çünkü gerek görmedik...

- Niçin?'

- Artık bu işleri aşmalıyız. Avrupa'da devlet adamlarının resmi olmaz

kabul salonlarında. Sadece kralların, kraliçelerinki bulunur. Bizim de

artık bu resim işini aşmamız gerek. Bu çağda Atatürk resmiyle uğraşmak

doğru değil; başka şeylere bakalım.'

- İyi ama Atatürk bir devlet adamından daha öte. Kurucu lider...

- Kurucu lider olabilir ama kabul salonunda resmi şart değil..."

Evet... Salonda Erdoğan ve Gül'ün resimleri bulunuyor.. Ama Atatürk'ün

resmi gereksiz görülüyor... Türkiye'nin geldiği hayret verici noktanın

bir başka göstergesidir bu...



Monşer, iktidarın değişmeyeceğini zannediyor!

Zamanı geldi anlaşılan...





BENİ İNKÂR EDECEKSİNİZ. HATTA BÜHTANLA YADEDECEKSİNİZ. HİNT'E, YEMEN'E VE MISIR'A GİDEN FİKİRLERİM, ORADA FİLİZLENEREK GELİP SİZİ BOĞACAKTIR."
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK.

22 Nisan 2011 Cuma

                                                                                    
“Tarihimizi tetkik ediniz. Türk’ün çektiği bütün felâketler, maruz kaldığı tehlikeler ve musibetler hep kendi öz benliğini, millî varlığını ihmâl ederek nereden geldikleri ve ne oldukları, hangi nesle mensup bulundukları belirsiz bir takım kimseleri kendilerine reis tanıyarak onların şuursuz bir vasıtası olmak mevkiine düşmüş olmasındandır.” M.KEMAL ATATÜRK.


Demiş  büyük  önder .Günümüze  ne kadar  da uyuyor , tüm bu  yaşananların ışığında  tek  güvencemiz  çocuklarımız  değilmi? onları yetiştiren  ana babalar ne kadar  dikkatli  olmak  zorundalar..
Tüm  ulusumuza  ve  geleceğimizin  güvencesi  çocuklara kutlu  olsun...

8 Ocak 2011 Cumartesi

AYASOFYANIN GİZEMİ

921 yıl kilise olarak kullanıldıktan sonra, 481 yıl da Camii olarak kullanılan Ayasofya, İslam ve Hristiyanlık dinleri için büyük bir önem taşıyor. Bu eşsiz yapı, bir çok gizemi de içerisinde barındırıyor.


Terleyen direk

Ayasofya’nın kıble tarafındaki kapılarından soldan sayılınca, sonuncusunun iç tarafında bir mermer sütun görürsünüz. Bu sütunun en büyük özelliği kış ve yaz nemli olması. Bu yüzden bu sütuna “terleyen direk” deniyor. Sütunun zemininden başlayarak bir buçuk metrelik bir kısmı bakır plakalarla kaplı.

İnanca göre sürekli baş ağrısı çekenleri, sindirim sistemi hastalıkları olanları ve sıtmaya tutulanları bu direk tedavi ediyor. Önce iki rekât namaz kılınıyor, sonra hasta avuçlarını önce bakır plakalara sonra da yüzüne sürüyor. Bu hareket üç kez tekrarlanınca hastalıklar iyi oluyor.

Ayrıca elleri çok terleyen kimselerin, direğin üzerinde bulunan deliğe parmaklarını soktukları ve artık ellerinin terlemediği birçok defalar görülmüş…

Terlemenin nedeni

İnanca göre, Ayasofya’nın büyük bir kubbesi bir depremde yıkılınca, 300 rahip Mekke’ye gitmişler ve orada zemzem suyundan almışlar, bunu Mekke toprağı ile karıştırıp,bu sütunun altına harç olarak koymuşlar. Sütunun bu yüzden “terlediğine”inanılıyor.

Bir başka inanca göre de Hızır Peygamber, parmağım Ayasofya’daki deliğe sokmuş ve binayı Mekke’ye yöneltmiş yani Terleyen direğin ya da diğer adıyla ağlayan direğin öyküsü, görüldüğü kadarıyla Osmanlı döneminde ortaya çıkmış. İslam inançlarıyla beslenmiş.

Sütunun yapısının gözenekli olduğu ve kılcal damarlar yoluyla temeldeki suyu emdiği ve bu yüzden terlediği, en geçerli bilimsel açıklamalardan biri. Ama acaba neden sadece bu direği gözenekli taştan yapmışlar? Bu soru cevapsız kalıyor…

Ayasofya’nın içinde büyük salonun ortasında bir kuyu var.

Eskiden bu kuyu kalp hastalığına tutulanların sık sık geldikleri bir yerdi. Bunlar üç cumartesi art arda aç karnına buraya gelir, sabah namazını kılar ve bu sudan içerlerdi.

Bu gelenek cami müze haline getirilene kadar sürdü. Kuyunun üzerinde yaklaşık 50 santim çapında, demir bir kapak var. 7 metrelik bir çubuk sarkıtıldığında dibine ulaşılamıyor. Su hâlâ mevcut, tadı tatlımsı ve mineralli.
Suyun ne tür bir bir bileşim taşıdığının, incelenmesi gerekir. Yüzyıllardır orada durduğuna göre acaba bozulmuş mudur? Sonra niçin kalp hastalığına iyi geliyor? Bu da düşündürüyor. Yoksa suyun bir özelliği mi var? Bu soruların cevaplarını, devletin yetkili kurumlarına bırakıyoruz.
Geçenlerde bilim dünyası çikolatanın içinde bulunan bir maddenin hormonal etki yaptığını açıkladı. Ama bu etki özellikle, aşk yüzünden kalbi kırılanların üzerinde görülüyormuş. Demek ki, bu madde,beyinde aşırı üzüntü yaratan merkezi etkiliyor. Ayasofya’ daki kuyunun şifalı suyunun da böyle bir özelliği neden olmasın!

Ayasofya’nın altındaki tüneller
Mahzenlerin altındaki tünellerden Kınalı adaya kadar bir tünel uzandığıda söyleniyor.

Pençe nişanı
Binanın güneydoğusundaki kubbeyi tutan fil ayağının bir yüzünde 6 metre yükseklikte ele benzeyen bir iz var. Kuşaktan kuşağa anlatılanlara göre, fetih günü, Fatih Sultan Mehmet’in atı ürkmüş, Sultan eliyle bu kemere tutunmuş. Atı ise sütunun kaidesini zedelemiş. Buraya kadar bir şey yok. Ama pençe izinin yerden 6 metre yükseklikte olduğu ve bu yüksekliğe, hiçbir atın erişemeyeceği düşünülürse, olayın esrarı bir anda ortaya çıkıveriyor.

Esrarengiz kapılar
Ayasofya’nın güney tarafında ufak ve dar bir koridorun ucunda örülmüş bir kapı var. Buna “açılmaz kapı” deniyor. Anlatılanlara göre Fatih Sultan Mehmet İstanbul’a girdiğinde Rum Ortodoks Patriği yanındakilerle bu kapının önünde dua ediyormuş. Osmanlı ordusu kiliseye girince, Patrik bu kapıdan kaçıp kaybolmuş ve kapı bir daha açılmamış.
Her paskalyada bu kapının önünde” kırmızı yumurta kabukları” ortaya çıkarmış… Bir de “Kapanmaz Kapı” miti var. Fetih günü, Fatih’in ordusundan biri bu kapıya öyle bir vuruş vurmuş ki, kapı yere gömülmüş ve bir daha asla açılmamış…

Tabuta dokunulursa Ayasofya yıkılacak
Ayasofya’nın orta kıble kapısı üzerinde bir tabut var. Sarı pirinçten yapılmış bu tabutta Kraliçe Sofya yatıyor. Yalnız bir tehlike var, “Bu tabuta sakın dokunmayın” deniyor. Çünkü tabuta el sürü-lürse-büyük bir gürültü başlıyor ve tüm bina sallanmaya başlıyormuş.
Kubbenin dört tarafında birer melek resmi var. Bunlar Cebrail, Mikail, İsrafil ve Azrail’dir. Bu melekler kanatlarını açmış bir biçimde çizilmişler. İnanca göre Azrail, imparatorların ölümlerini, Mikail düşman saldırılarını, Cebrail ve İsrafil ise olacak olayları haber veriyor.
İnananlar, tabut ile bu melekler arasında bir ilişki kuruyorlar… Tabutun koruyuculuğunu da üstlenen melekler, ona dokunulmasına izin vermiyorlarmış.

Mozaiklerin Açıklamaları
Altın zemin üzerinde ortada değerli taşlarla süslü tahta oturan Meryem, kucağında İsa ile birlikte tasvir edilmiştir. Meryem’in koyu lacivert renkte sade ve bütün vücudunu örten kıyafeti, etrafını çeviren altın zemin ile bir kontrast oluşturur.

Apsis Yarım Kubbesindeki Mozaik
Güney Galeride Deisis Mozaiği:
Ayasofya’nın mozaikleri arasında hiç kuşkusuz, en ünlüsü Deisis kompozisyonudur. Deisis, yani mahşer günü İsa’dan Meryem ve Loannes Prodromos’un insanlık için yardımcı olmasını dilemeleridir. Mahşer Kompozisyonunun ortasını meydana getiren üçlü kompozisyonda ortada büyük bir İsa ekseni teşkil eder. Üçlü grubun ikinci şahsı Meryem’dir. Diğer yanda ise Vaftizci Yahya bulunmaktadır.

Güney Galerideki İmparatoriçe Zoe Mozaiği:
Ortada Pantokrator (Kainatın hakimi) İsa, sağ eliyle takdis işareti yapmakta, sol eliyle incilerle bezenmiş cildi olan Kutsal Kitabı tutmaktadır. İsa’nın bir yanında imparatoriçe Zoe, diğer yanında Zoe’nin üçüncü kocası Konstantinos Monomakhos yer almaktadır. Bizans tarihinde entrikaları ve evlilikleriyle ün yapan imparatoriçe Zoe kocalarını değiştirdikçe mozaik üzerindeki imparatorun başı ve isminin belirten yazının da değiştiği sanılmaktadır. Konstantin’in kafası ve üstündeki yazıt kazınıp, tekrar yapılmıştır. Orijinal mozaik Zoe’nin ilk kocasına aitti. Bu panoda İmparatorluk ailesinin kiliseye şükran ve bağışları sembolize edilmektedir.

Güney Galerideki Komnenos Ailesi Mozaiği:
İmparator Komnenos II ile eşi Macar asıllı İmparatoriçe İrene ve oğulları Aleksios’u tasvir etmektedir. Ortada kucağında İsa ile ayakta duran Meryem yer almaktadır. İmparator ve İmparatoriçe değerli taşlarla süslü tören elbiselerini giymişler, imparatorun elinde bir para kesesi, İmparatoriçe de bir rulo tutmaktadır. Takdim edilen rulo kiliseye bağışları, deri kese ise altın yardımını belirtmektedir. Macar asıllı imparatoriçenin ırk özellikleri; açık ten ve açık saç rengi belirgindir.

Melek Tasvirli Mozaikler:
Kubbeye geçişi sağlayan köşe elemanlarının yüzeylerinde yalnız kafa ve kanatlardan ibaret olan dört melek tasviri yer alır.

İmparator Kapısı Üzerindeki Mozaik:
Bu mozaik pano 9. yüzyıl sonunda yapılmıştır. Ortada son derece süslü taşlar ve incilerle süslenmiş taht üzerinde oturmuş Pantokrator İsa bir kaide üzerine basmaktadır. Sağ eli takdis işareti yapmakta, sol eliyle dizi üzerinde açık duran bir kitabı tutmaktadır. İsa’nın ayakları önünde secde eder durumda imparator altıncı Leon şefaat isterken görülür . İki kenardaki madalyonların birinde Meryem tasvir edilmiştir. Diğerinde ise Klilisenin koruyucusu baş melek Cebrail tasvir edilmiştir.

Güney-Batı Girişi Üstünde Bulunan Mozaik:Altın zemin üzerinde ortada görkemli bir taht üzerinde oturur durumda koyu lacivert elbiseli Meryem tasvir edilmiştir. Başının iki yanında bulunan kısaltılmış harfler “Tanrı Anası” olduğunu ifade eden kelimelerin kısaltılmış semboludur. Meryem ayakları altındaki kenarları değerli taşlarla bezenmiş bir kaide üzerine basar. Bu kaidenin üst yüzü gümüş mozaiklerle kaplıdır.

Bizans sanatında altın mozaiklerlerin bol olmasına karşılık, gümüş mozaikler son derece azdır. Meryem’in kucağında oturan İsa yetişkin, bilgiç bir insan ifadesine sahiptir. Bu onun Tanrıya yakın bir mistik varlık olduğunu gösterir.
      *ALINTI*
































































;;