8 Aralık 2009 Salı

GARİP BİR GÜN.



Bu gün garip bir gün yada,,, ben bir garibim!ne çok şey umut edip hiç bir şey istemiyorum...Çelişkili hayatımız hep bana diye, didinip durduğumuz büyük bir kuyu eşeleyip sonumuza her gün biraz daha yaklaışırken; geride bıraktığımıza mı yanalım gideceğimiz yeremi...Adını hayat koymuşlar,,, içine ne çok şey katmışlar yaşayanlar ayıklasın kendine uyanı seçip alsın diye...Uzun ince bir yol her köşe başında acı tatlı elimizi uzatıp payımıza düşeni alacağımız neler neler var. Bazan yıllarca beklediğimiz güzellikler bazan hiç kabullenmediğimiz acılar isyanlar...Kaçımız umduğunu bulmuştur ki hayatının ne kadarında mutluluğu yakalayabilmiştir yada,,,kaçımız acılara gark olmuşuzdur yaşadığımız hayatta. Yaşantımızı daha ne kadar sürdüreceğiz dikeni görerek yada sadece gülü görerek...Kıymetini bilemediğimiz giden günlerin hayrı yok harcandı ucuz pahalı, ya kalan???Her şey üzerimize geliyor gibi dört bir yandan çevirmişler çareler , çaresizlikler umutlar umutsuzluklar koca bir kaos ve her gün bir parçamız kayıp oluyor...Neden mutlu olamıyoruz yada kendimizi kandırıyoruz gerçekleri görmezden gelerek ...Çekip gitmek arkama bile bakmadan sorgusuz sualsiz,,, vaz geçmek ne zor alışkanlıklardan alıştıklarımızdan,,,benim özgürlüğüm senin sınırlarını ihlal ediyorsa bu nasıl bir özgürlük özgürlük varsa neden tam anlamı ile yaşayamıyoruz neden her şeyin bir sınırı var??? Ben her şeye rağmen sevginin sonsuza kadar varlığına inan hayata hep gülümseyerek bakan bir insanım ama ,,,neden bir türlü attığım taş yerini bulmuyor??? hayat neden canımı acıtıyor??? Fıtrtınaya tutulmuş bir gemi gibi hem direniyorum hemde yorgunum...Kaygılar endişeler içimde kol geziyor bazan ben , benden korkuyorum bu yazıda bu ruh hali ile döküldü satırlara siz bana bakmayın hayat her şeye rağmen güzel...Sevgiyle Gül
Yorum yaz!

0 yorum:

Yorum Gönder