PARÇALI BULUTLU HAYATLAR

Giderken hayatın taşlı çakıllı yolların da, zaman zaman takılıp düşmezmiyiz burnumuzun üzerine yada tam tersi küt diye!!!Acır elbet canımız bağıra , bağıra ağlamak istesekte, erkeklik var ya serde,kadın da olsak erkek te, atarız içimizdeki kapalı kutulara...Kalır içimizde ukdeler , keşkeler...Acıyan yalnızca görünenmidir , ya yüreğimizin kırıkları onlar nasıl kanarda gören olurmu ?neler planlarız da ne kadarı olur.Hayat mı acımasız insanlarmı?Neden hep bir suçlu ararızneden hep bir bahaneye sığınırız...Ne yollar aşınır nede o yollarda yaşanan yol hikayeleri... içimizdeki kavgalar , kaygılar bitermi?Sevilmesen de ne fark eder,seversin ölümüne...İki kaş arası mesafede ölüm!!! Sırası gelen gider,işte bir bu gerçek her şey fani!!!Ne hazanlar ne baharlar yaşanır daYıllarca avutsak ta avunsakta,gülüşlerimiz kalacak siyah beyaz fotoğraflarda... Bu gidişler nerede bitecek kim bilir?Ne çok şey yaşamışız aslında...Ne fırtınalar çıkartmışız kaşık içi sularda...ve yine o kaşık içi sularda boğulmuşuz sessiz çığlıklarla...Hesap yine tutmamış ne evde ne çarşı da,giderken çarpılsak ta bölünsektehep çıkarılan olmuşuz HAYAT'TAN... gül